๑ ชื่อพระสูตร
“หฤทัยสูตร” นี้ชื่อเต็มเรียกว่า
“ปัญญาปารมิตาหฤทัยสูตร”กล่าวโดยตรงถึง.....
การหลุดพ้นด้วยปัญญาเท่านั้น
“ปัญญาปารมิตาหฤทัยสูตร”กล่าวโดยตรงถึง.....
การหลุดพ้นด้วยปัญญาเท่านั้น
คำว่า “ปัญญา” (จีนไม่ได้แปลคำปัญญา
แต่ใช้ทับศัพท์ออกเสียงว่า “ปัวะเย้”)
ไม่ใช่ปัญญาที่เราเข้าใจกัน
และก็ไม่มีคำอะไรที่จะแปลความหมายนี้ได้
ในที่นี้จะให้คำว่า.....“พุทธิปัญญา”
แทนเพื่อให้แตกต่างกับคำว่า
ปัญญาที่เราเข้าใจกัน
แต่ใช้ทับศัพท์ออกเสียงว่า “ปัวะเย้”)
ไม่ใช่ปัญญาที่เราเข้าใจกัน
และก็ไม่มีคำอะไรที่จะแปลความหมายนี้ได้
ในที่นี้จะให้คำว่า.....“พุทธิปัญญา”
แทนเพื่อให้แตกต่างกับคำว่า
ปัญญาที่เราเข้าใจกัน
“ปัญญาที่เราเข้าใจกัน” คือความรู้
ส่วนความรู้นั้น คือ.....ปัญญาที่เป็นโมหะและเป็นความโง่เขลา
ส่วนความรู้นั้น คือ.....ปัญญาที่เป็นโมหะและเป็นความโง่เขลา
ฉะนั้น ปัญญาที่ไม่ถูกต้องนี้ ย่อมไม่สามารถเห็นซึ้งในสัจธรรม
ซ้ำพาให้เกิดความกลัดกลุ้มและความโง่
ไม่เป็นเหตุให้เข้าใจต่อสรรพธรรม
ซ้ำพาให้เกิดความกลัดกลุ้มและความโง่
ไม่เป็นเหตุให้เข้าใจต่อสรรพธรรม
พระพุทธองค์ได้ปรับความรู้มาเป็นพุทธิปัญญา
คือการปรับความหลงมาเป็นการเห็นแจ้ง
สรุปได้ว่า เมื่อหลง...ก็คือมนุษย์เรา
เมื่อเห็นแจ้ง...ก็คือพระพุทธเจ้า
คือการปรับความหลงมาเป็นการเห็นแจ้ง
สรุปได้ว่า เมื่อหลง...ก็คือมนุษย์เรา
เมื่อเห็นแจ้ง...ก็คือพระพุทธเจ้า
“ปารมิตา”
นี่ก็เป็นคำทับศัพท์ ถ้าเป็นภาษาเราก็คือ
“ข้ามไปฝั่งโน้น”
นี่ก็เป็นคำทับศัพท์ ถ้าเป็นภาษาเราก็คือ
“ข้ามไปฝั่งโน้น”
พุทธศาสนาถือว่า โลกที่เราอยู่นี้
เป็นโลกที่เราหลงอยู่
ไม่มีความอิสระ
คือ ฝั่งนี้
ส่วนโลกในอุดมคติ คือ
โลกที่เห็นแจ้ง
มีความอิสระ
คือ ฝั่งโน้น
เป็นโลกที่เราหลงอยู่
ไม่มีความอิสระ
คือ ฝั่งนี้
ส่วนโลกในอุดมคติ คือ
โลกที่เห็นแจ้ง
มีความอิสระ
คือ ฝั่งโน้น
ฉะนั้น ที่ว่าฝั่งโน้น หรือข้ามไปฝั่งโน้น
ก็คือ....ความสำเร็จในการบรรลุ
เป็นพระพุทธเจ้านั่นเอง
ก็คือ....ความสำเร็จในการบรรลุ
เป็นพระพุทธเจ้านั่นเอง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น