ปัญญาปารมิตาหฤทัยสูตร (แปลภาษาไทย)

ปัญญาปารมิตาหฤทัยสูตร

 

พระอวโลกิเตศวรโพธิสัตว์
เมื่อได้ปฏิบัติซึ้งแล้วซึ่งปัญญาปารมิตา
เพ่งเห็นขันธ์ทั้ง ๕ มีความเป็นศูนย์
จึงข้ามพ้นสรรพทุกข์ทั้งปวงได้

สารีบุตร
รูปไม่อื่นไปจากศูนย์ ศูนย์ไม่อื่นไปจากรูป
รูปคือความศูนย์ ความศูนย์คือรูป
เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณ ก็เช่นเดียวกัน

สารีบุตร
ธรรมทั้งปวง มีความศูนย์เป็นลักษณะ
ไม่เกิดไม่ดับ ไม่มัวหมอง
ไม่ผ่องแผ้ว ไม่เพิ่มไม่ลด

ฉะนั้น ในความศูนย์จึงไม่มีรูป
เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณ
ไม่มีตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ
ไม่มีรูป เสียง กลิ่น รส สัมผัส ธรรม
ไม่มีจักษุธาตุ กระทั่งไม่มีมโนธาตุ
ไม่มีอวิชชา ไม่มีความสิ้นไปแห่งอวิชชา
กระทั่งไม่มีความแก่ ความตาย
และก็ไม่มีความสิ้นไปแห่งความแก่ ความตาย
ไม่มีทุกข์ สมุทัย นิโรธ มรรค
ไม่มีญาณ และก็ไม่มีการได้อะไร
เพราะไม่มีอะไรจะได้

พระโพธิสัตว์
ด้วยเหตุดำเนินตามปัญญาปารมิตา
จิตย่อมไม่ขัดข้อง
เพราะจิตไม่ขัดข้อง จึงไม่มีความสะดุ้งกลัว
ละจากความวิปลาสและความเพ้อฝัน
มีพระนิพพานเป็นที่สุด

พระพุทธเจ้าทั้งสามกาล
เนื่องด้วยดำเนินตามปัญญาบารมี
จึงได้บรรลุอนุตตรสัมมาสัมโพธิญาณ

ฉะนั้น จึงทราบว่าปัญญาปารมิตา
เป็นมหาศักดามนตร์
เป็นมหาวิทยามนตร์
เป็นอนุตตรมนตร์
เป็นอสมสมมนตร์
สามารถดับสรรพทุกข์ได้
นี่เป็นสัจจะไม่ผิดพลาด

ฉะนั้น จึงประกาศปัญญาปารมิตามนตร์ ดังนี้
คติ คติ ปราคติ ปราสังคติ โพธิสวาหะ

 

ที่มา: หนังสือพ้นห้วงมหรรณพ - การพ้นทุกข์ของมหายาน