๘ ไม่มีอะไรจะพึงยึดมั่น

๘ ไม่มีอะไรจะพึงยึดมั่น

“...ไม่มีสติ
และก็ไม่มีการได้อะไร
เพราะไม่มีอะไรจะได้...”สามประโยคนี้ เป็นคำพูดง่ายๆ แต่มีความหมายลึกซึ้ง

สรรพสิ่งเพียงแต่เป็น “สภาพแห่งความศูนย์”ขันธ์ ๕ ไม่มี      
อายตนะ ๑๒ ไม่มี
ธาตุ ๑๖ ไม่มี
เหตุปัจจัย ๑๒ ไม่มี
อริยสัจ ๔ ไม่มี
ดูเหมือนว่า เรามีความเข้าใจใน “สรรพสิ่งเป็นศูนย์” แล้ว

เมื่อเข้าใจหลักธรรมของศูนย์แล้วก็ถือว่า ได้ปัญญาแห่งพุทธในทันใดนั้นเราก็จะถูกกักอยู่ใน ปัญญาปัญญา เราไม่ควรจะมีอยู่ เพราะไม่ใช่ปัญญาถ่ายเดียว
ถ้าเข้าใจเช่นว่า..กลายเป็นมีการได้ แม้แต่บุญวาสนาที่ไม่มีตัวตน ก็จะกลายเป็นการมีแต่ความจริงมันไม่มีผล
ฉะนั้น จึงได้ชื่อว่า “ไม่มีสติ และก็ไม่มีการได้อะไร”